Bunaldım.

.Sıkıldım, özledim tatili, istediğim her şeyi yapabildiğim vakitleri.Büyümek ne sıkıcı, büyüyünce anlayacaksın her şeyi diyorlar.Haklılarmış, büyüyünce dünyadaki gerçekleri keşfettim.Platonik aşıklar asla kavuşamayacak, bir gün herkes birbirini sırtından vuracak.Değer verenler acı çekecek yine, üzülecek, sızlanacak.Yine kenarlarına çekilip ağlayacaklar, birilerinin onları sevmelerini bekleyecekler, ama bulamayacaklar.Asla kendilerini mutlu edecek birilerini bulamayacaklar.Neden mi?Onlar suçlu!Suçları ise; herkese gereğinden fazla değer vermek.Her şey geçici, her şey.Asla değer verdiğin insan sonsuza kadar seninle olamayacak, asla.Hep hayallerle kalıcaz biz, onların arkalarından bakıcaz sadece, asla yüzlerine karşı konuşamayacağız.Herkes kendi köşesine çekilip ağlayacak yine.Ne zormuş bu büyümek?Hayattaki gerçekleri farketmek.Biz, platonik aşıklar her zaman onların arkasından bakıcaz.Olsun, bu da yeter bize.Bugün yine "asla kavuşamayacaksın o'na." dediler bana, takmadım yine.O'nu düşündüm yine.Hayal kurmak da yasak değil, değil mi?Bari hayallerim beni yalnız bırakmaz.Ya da boşver gitsin, her şey bırakmış beni, onlar da bırakır yakında.Hayallerim de bırakır beni, ama hayallerimdeki, asla.O istese de, istemese de hep yanımda.Ben o'nu düşünüyorum hep çünkü, yeter bu bana.O mutlu olsun yeter ki, acı çekmeye razıyım ben.