Beni asla bilemeyecek birine aşığım ben.Hayatım için imkansız birine.Ve şimdi o hasta.İyileşecek diye beni yatıştırmaya çalışıyorlar, bende biliyorum bunu.Ama beni üzen tek hasta olması değil.Önemli olan onun üzülmesi.Onun üzülmesi benim için ne berbat bir duygu, bunu bilecek tek bir kişi var sanırım.Kraliçenin duygularını prensesi de anlar.O da aynı hisleri yaşar, değil mi?Ecem, beni anlayabilecek tek kişi.Aynı şeyleri hissediyoruz.O Rob'una, ben Ches'ime...Onların üzülmesi yeter bizim üzülmemize, onların üzüntüsü bizi göz yaşlarına boğar.Benim tek istediğim, onun benim olması değil ki.Onun mutlu olması yeter bana, yeter ki mutlu olsun.Ben yine de (u)mutluca beklerim onu, gelmese bile.Gelmeyecek olsa bile.Bu sadece bir internet aşkı değil ki, kimse anlamıyor.Benim ona beslediğim şey gerçekten AŞK.Her zaman sevicem onu, o beni sevmese de.O, benim kalbimde.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder